Met Re-born to be alive vzw doen wij alles op vrijwillige basis. Wij hebben daarom een webshop opgezet die ons helpt de doelen verwezenlijken van onze vzw. Neem gerust een kijkje en laat je betoveren in de webshop van O-lief.

Website


Registreren als orgaandonor

Home / Registreren als orgaandonor

BIJ JE HUISARTS

Je eigen vertrouwde huisarts kan voor jou je wens registreren in het donorregister.

ONLINE

Via mijngezondheid.be kan je je online registreren als orgaandonor via je itsme of identiteitskaart.

OP HET GEMEENTEHUIS

Ga je graag voorbereid langs? Dan kun je hier de wilsbeschikking orgaandonatie afdrukken.

In België is iedereen volgens de wet kandidaat-donor, men heeft het wel eens over het principe van veronderstelde instemming. Niettemin kan iedereen zich registreren als orgaandonor of zich ertegen verzetten. In de praktijk zal men altijd in eerste orde de geregistreerde wil van de persoon zelf volgen.

Als die registratie echter ontbreekt, peilt men bij de nabestaanden naar de wens van de overledene. Op dat moment kan de familie zich in naam van de overledene uitspreken voor of tegen orgaandonatie. Als de overledene zichzelf registreerde of verzette tegen orgaandonatie wordt die wens ingewilligd. De familie wordt dan geïnformeerd, maar niet geconsulteerd.
Met andere woorden: registratie kan de nabestaanden heel wat verwarring en een emotioneel zware beslissing besparen. Registreren als orgaandonor gebeurt eenvoudig en gratis in het gemeentehuis of stadhuis van de eigen woonplaats, online of bij je eigen huisarts.

De Belgische wet die orgaantransplantatie regelt, bestaat sinds 13 juni 1986. Met deze wet werd het systeem van automatisch donorschap ingevoerd. Dit betekent dat iedere overledene wordt beschouwd als mogelijke donor tenzij men zelf kenbaar maakte dit niet te willen. De wet heeft ervoor gezorgd dat België één van de koplopers binnen Europa is wat het aantal orgaandonaties betreft. In de praktijk moeten de artsen (als de overleden zich niet heeft geregistreerd) altijd overleggen met de naaste familie alvorens men de organen verwijdert. De wet voorziet dat de nabestaanden zich kunnen verzetten tegen donatie als de overledene er tegen was of men niet weet wat de overledene zelf zou hebben gewenst.
De Belgische wet benadrukt ook een respectvolle behandeling van de donor. De overledene wordt na het wegnemen van de organen opgebaard en kan worden gegroet door de nabestaanden zodat het rouwproces normaal kan verlopen.

Verder stelt de wet dat zowel de donor als de ontvanger van het orgaan anoniem blijven. Ze legt ook vast dat orgaandonatie onbaatzuchtig moet zijn: men mag er dus in geen geval munt uit slaan.

Tenslotte regelt de wet zowel de te volgen procedure bij donatie door een overledene, als de levende donatie. Levende donatie is enkel mogelijk om een familielid of vriend in een levensbedreigende situatie te helpen. De wet benadrukt dat de donor hiervoor vrij en bewust moet kiezen.

 

Wordt mijn wens gerespecteerd?

Wat gebeurt er als je overlijdt en je komt in aanmerking als orgaandonor:

  • Eerst kijkt men het Register van orgaandonoren na. Staat daar dat je orgaandonor wil zijn, dan brengt men je familie op de hoogte en wordt alles in gereedheid gebracht voor de orgaandonatie. Staat in het register dat je geen orgaandonor wil zijn, dan wordt je lichaam overgedragen aan de begrafenisondernemer.
  • Liet je geen keuze registreren, dan zal men praten met je familie. Mogelijk weten zij wat je vond van orgaandonatie. Als er dan een kaartje of een brief is of jullie hebben er ooit over gepraat, dan weten ze wat je wil en kunnen ze jouw wens respecteren.
  • Weet je familie niet wat je wilde, dan is dat voor hen een heel moeilijke vraag op een emotioneel zwaar moment. Het gebeurt dat er onenigheid ontstaat binnen de familie of dat families achteraf spijt hebben van hun beslissing op dat moment.